هر کدام از شرکت‌های معتبر در این کشور نیز نمونه‌هایی درخور تامل به بازار عرضه کرده‌اند که خوشبختانه علاقه‌مندان اقبال استفاده از آنها را به دست آورده‌اند. حدود یک سال از حضور رنو کپچر در بازار ایران می‌گذرد و آن گونه که از اخبار رسمی و غیررسمی برمی‌آید تا یکی دو ماه آینده چشممان به جمال پژو 2008 نیز در خیابان‌ها روشن خواهد شد. در ادامه با این دو مینی‌کراس بیشتر آشنا خواهیم شد.
پشت خط استارت
نمونه ابتدایی و کانسپت کپچر اولین بار در نمایشگاه موتور ژنو 2011 در معرض دید بیمه عمر و قیمت بیمه و مقایسه ثالث عموم قرار گرفت و دو سال بعد در همان نمایشگاه عرضه عمومی آن امکان‌پذیر شد و بسرعت مورد استقبال قرار گرفت. استقبال از آن، به قدری خوب بود که شعبه‌ای برای تولید آن در مارس 2016 در روسیه آغاز به کار کرد. هرچند براساس اطلاعات اعلام شده نمونه تولیدی در این کارخانه کمی بزرگ‌تر و چهارچرخ متحرک است. سرانجام رنو کپچر در ماه‌های پایانی سال گذشته پس از مدت‌ها چشم‌انتظاری، از سوی ایران‌خودرو به بازار عرضه شد.
شروع تولید پژو 2008 نیز به سال 2013 بازمی‌گردد. نمونه‌ای بازطراحی شده روی پلتفرم PF1 که از نظر ادوات الکترونیکی از پژو 208 بهره می‌برد. در سال 2016 فیس‌لیفت شده 2008 در نمایشگاه موتور ژنو رونمایی شد و این افتخار را به دست آورد که به طور همزمان بتواند در سایت‌های خودروسازی پژو در فرانسه و ایران‌خودرو در ایران به تولید برسد. آن طور که از اخبار به گوش می‌رسد تعدادی تولید شده و در ماه‌های آینده شاهد گشت و گذار پژو 2008 در جاده‌های ایران خواهیم بود.
مچ‌اندازی برادرانه
کپچر یکی از معدود مینی‌کراس‌هایی است که با موتورهای مختلفی به بازار جهانی عرضه می‌شود. نمونه اولیه موتور به کارگرفته شده در کپچر که ضعیف‌ترین گزینه نیز بود یک موتور توربوی 900 سی‌سی بنزین‌سوز بود که 90 اسب بخار قدرت داشت. انتخاب بعدی یک موتور دیزل 5/1 لیتری بود که باز هم 90 اسب بخار قدرت داشت، اما نمونه‌ای که بهتر از دو گزینه قبل مورد استقبال قرار گرفت و در ایران نیز از آن به عنوان قلب تپنده کپچر استفاده می‌شود، یک موتور 2/1 لیتری توربوشارژ است که قدرتی در حدود 116 اسب بخار را در اختیار راننده خود قرار می‌دهد. یکی از ویژگی‌های این موتور این است که بعد از محدوده 2000 دور موتور، توربوشارژ وارد عمل شده و در این زمان حداکثر قدرت خروجی موتور قابل دسترس است. شرکت رنو ادعا می‌کند در طراحی این موتور از اصول ساخت موتورهای فرمول یک استفاده کرده است. معنی این ادعا این است که جنس بدنه بلوک سیلندر از آلومینیوم بوده و از موفق‌ترین موتورهایی است که در مسابقات فرمول یک همواره جزو برترین‌هاست.
میزان مصرف سوخت در نمونه موتور دیزلی 15/3 لیتر در هر صد کیلومتر است و این اعداد در نمونه بنزین‌سوز به 7/4 لیتر می‌رسد که بیانگر مقرون به صرفه بودن آن است.
پژو 2008 خودرویی است که در هشت نمونه متفاوت تولید خواهد شد. سه نسخه دیزلی بوده و پنج نسخه دیگر نیز بنزین‌سوز هستند. موتورهای دیزلی این خودرو به ترتیب از 75 تا 120 اسب بخار قدرت دارند و نمونه‌های بنزین‌سوز آن همگی 2/1 لیتری، سه سیلندر با 12 سوپاپ هستند و در تجهیزات مربوط به توربوشارژ و میزان قدرت خروجی آنها تفاوت وجود دارد.
نمی‌توانیم از اقبال این روزهای مردم به خودروهای کراس‌اور نگوییم و در کنار آن به حضور هر چه بیشتر و قوی‌تر خودروسازان فرانسوی در کشور نیز اشاره‌ای نکنیم. کراس‌اورها نسل جدیدی از طراحی خودرو در جهان به شمار می‌روند و فرانسوی‌های خودروساز نیز که دیگر باید ایران را بازاری سنتی برای آنها بدانیم به یکی از بهترین سازندگان این نسل تبدیل شده‌‌اند.
نمونه اول موتور بنزین‌سوز، 82 اسب بخار بوده و به جعبه‌دنده خودکار و دستی پنج سرعته مجهز است. این نمونه پایه 2008 به شمار می‌رود و با مصرف سوخت ترکیبی پنج لیتر در صد کیلومتر کار می‌کند. نمونه دیگر 110 اسب بخار قدرت دارد و به توربوشارژ مجهز است. مصرف سوخت در این نمونه نسبت به موتور قبلی پایین‌تر است و به 5/4 لیتر در صد کیلومتر می‌رسد. این موتور نیز با جعبه‌دنده خودکار و دستی عرضه می‌شود. نسل بعدی موتورهای به کار گرفته شده در پژو 2008 دارای 130 اسب بخار در قالب سیلندرهای 2/1 لیتری است که همانند نمونه قبلی به توربوشارژ مجهز است. این موتور فقط با جعبه‌دنده دستی عرضه شده و مصرف ترکیبی سوخت آن نیز 8/4 لیتر در هر صد کیلومتر اعلام شده است.
اما نمونه آخر موتور عرضه شده برای 2008 پیشرانه‌ای است 6/1 لیتری با تنفس طبیعی در نسخه TVI و مجهز به توربوشارژ در نسخه THP. نسخه اول 120 اسب بخاری به همراه جعبه‌دنده دستی است و دومی به خاطر بهره‌برداری از توربوشارژ 165 اسب بخار قدرت دارد. میانگین مصرف سوخت در این نمونه برای موتور TVI حدود هفت لیتر و برای موتور THP حدود 5/6 لیتر در هر صد کیلومتر است.
